Na een zondag studeren aan de beginselen van de filosofie, kon ik uitkijken naar mijn 1500m 4s avond in Duffel. Vandaar dan ook de titel, de slimmeriken weten nu over welke drie filosofen het gaat. Het waren dus niet mijn buitenlandse tegenstanders in Duffel, en ik vereenzelvig mij evenmin met hun gedachtengoed, ik had gewoon eens zin in een vreemde titel. Meer ga ik daar dus niet over uitweiden ;).
Het doel in Duffel was duidelijk: een goed PR. De vrijdag ervoor hadden die ambities wel een (kleine) knauw gekregen, aangezien mijn bloedwaarden weer maar eens op niks trokken. Maar het had natuurlijk geen zin om daar de hele tijd mee bezig te zijn, gewoon lopen en de rest ging wel vanzelf komen. Ik was super ontspannen, de sfeer was goed bij mijn tweekoppig supporterslegioen, dus wat kon er mis gaan. Ik ging ervan uit dat ik met mijn tijd in de tweede reeks zou starten, en bereidde mij daarop voor. Toen ze de eerste reeks afriepen, ging ik er toch maar even bijstaan, want je weet toch maar nooit. Ik kon echter mijn ogen niet geloven toen ze, als 18e en laatste, "Simon" afriepen. Ik vroeg nog eens: "D'Hoore?", de man kijkt op zijn papier en zegt, lichtjes verbaasd over die toch wel domme vraag "Joa". Dus ik ga daar dan maar staan, in de A-reeks, nog niet goed beseffend wat mij overkwam, en dat zou de eerste ronde zo blijven. De tactiek moest, gedurende de 20 seconden die ik nog had, lichtjes aangepast worden. Meegaan met de eerste groep naar 3.45 leek mij echter geen goed idee. Ik besloot dan maar om vanachter in het lint te starten, ik ging er dan ook van uit dat ik de minst goede was. Er vormden zich na een ronde eigenlijk 2 groepjes, ik zat in het tweede, met daartussen nog een aantal mannen die alleen tegen de wind beukten. En dat was echt niet te doen, want de wind stond echt wel zeer zeer strak. D eerste twee rondes verschool ik mij dan ook achter iemand die, gisteren toch, 2.10m groot leek te zijn. Ik zat dus goed. In de voorlaatste ronde plaatste die een versnelling, waardoor ik even in de wind zat (ik weet het, had moeten volgen), maar ik pak hem terug. De laatste 500 meter sleur ik aan kop van ons groepje (zonder te weten uit hoeveel man dat groepje bestond), en ik begon mannetjes op te rapen, een stuk of 3. In de laatste 100m moest ik mijn kopwerk tegen de wind echter bekopen met een paar plaatsen verlies. Maar dat deed er op zich niet zo veel toe, vond ik toch.
Ik keek direct naar mijn broer voor de tijd, en die zei: 4.06. Tevreden was ik natuurlijk, maar met dat te vragen verloor ik waarschijnlijk nog een plaats met opzij geduwd te worden. Er klopt alleszins iets niet in de uitslag. Mijn officiële tijd is 4.07.53 nu. Het is natuurlijk nog ver weg van die magische 4' grens, maar ik voel dat dat er op termijn wel inzit. Hopelijk dit seizoen, en als het ooit nog een goed weer wordt, en als ik op vlak van bloedwaarden wat kan aansterken, moet dat te doen zijn. Het is alvast een begin, 4 seconden is al een mooi nieuw PR. En ik was ook gewoon eens blij dat ik, na de miserie van de eerste wedstrijden, en na het (kleine) succes in Tienen, nu eindelijk een PR loop.
De sfeer bij mijn supporterslegioen was achteraf uiteraard nog beter als daarvoor, wat zorgden voor ongeziene taferelen in de auto op weg naar Blanden... but, what happens in our ford focus, stays in our ford focus.
Nu is het studytime, ik ga er direct eens vol invliegen zie. Ik ben voorlopig ingeschreven voor de 1500 op IFAM, maar ik weet nog niet of dat gaat lukken, dat hangt ervan af hoe mijn studiewerk deze week evolueert. Anders succes aan de blokkers en geen succes aan de niet-blokkers, en tot de volgende, next week of na de examens. En nu ga ik echt blokken :p
Simon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten