Hallo iedereen,
zoals al gezegd in mijn vorige berichtjes, ik liep vandaag in Brussel. Vijf dagen voor mijn wedstrijd was ik nog naar de dokter geweest voor een bloedonderzoek, om te zien of mijn ijzerwaarde, hematocriet enz,... toch iets was gestegen. Ik voelde aan van wel, en had dus stilletjes gehoopt op een spectaculaire verbetering. Dat onderzoek zou dan een vertrouwensboost zijn, begrijp je? ;)
Maar niks was minder waar, hematocriet en ijzer nagenoeg status quo, mijn hematocriet was nog steeds 10% (!) te weinig. De pillen die ik nam, kunnen blijkbaar niet op tegen mijn trainingen, ik brand ze daar allemaal op, later in dit bericht meer daarover.
Maar goed, ondanks dat ik dat wist, besloot ik toch maar te starten in Brussel, stilletjes hopend dat het allemaal wel goed zou gaan, maar eigenlijk wel beter wetend. Want er kwam nog eens bij dat ik moest stoppen met ijzer pakken 2 dagen voor de wedstrijd, want anders liep ik ook nog eens de hele wedstrijd met krampen rond... De eerste 1,5 ronde (we moesten 6 ronden van 1000m doen, om het parcours voor de seniors te sparen, tsss...) ging het nog redelijk goed, ik draaide mee rond de top 15, mijn doel, maar toen kreeg ik bij het bovenkomen van een van die beklimmingen, geweldige ademnood. En dat zou praktisch niet meer weggaan. Dus was het afzien geblazen, derest van de wedstrijd op karakter lopen, ik kreeg geen zuurstof meer, en dan weten de collega's wel hoe laat het is, niet?
Maar ik ben er geraakt, als 28ste, totaal niet op mijn plaats, dus vrij teleurgesteld. Een beetje gevloekt, alleen ergens ver weg een paar km gaan doen, en dan naar huis, meer was er niet aan te doen. Gelukkig was er mijn familie (papa, mama, zus Ellen, broer Nathan, merci voor te komen en te supporteren!) en mijn trainer Willy Polleunis (ook merci natuurlijk!) om mij wat op te monteren. Ik weet ook wel dat ik niet op mijn waarde loop natuurlijk, maar dat vind ik juist zo frustrerend, dat ik dat al 3 wedstrijden voor heb. Maar ja, we moeten verder, er is niks aan te doen eh.
Ondertussen had Willy eens gehoord bij zijn oude loopvrienden (en concurrenten natuurlijk ;p) en die zeiden dat pillen weinig zin hebben als je zo hard traint, en dat de enige oplossing inspuitingen zijn. Ik ga dus eens een afspraak maken bij een sportdokter, we zullen zien wat dat geeft, maar ik hoop het echt, ik wil hier zo snel mogelijk vanaf, ik wil terug meedoen voor de knikkers ;).
Na de feestdagen (beste wensen voor jullie komen er sewens aan ;p) heb ik blok en examens, maar daarvoor heb ik nog eenwedstrijd gepland: die prachtige avondveldloop in Tessenderlo, waar ik vorig jaar een prachtige derde plaats behaalde. Hopelijk ben ik tegen dan van mijn 10% te kort af, of is het toch al wat beperkt eh ;). Tijdens de examens heb ik eigenlijk ook nog twee wedstrijden gepland, maar dat zullen we nog moeten zien. Maar als ik terug goed ben, zal ik het waarschijnlijk niet kunnen laten om wraak te nemen in Hannuit. Maar nogmaals: we zullen zien.
Ok, dat was het dus voor deze wedstrijd, hopelijk kan ik de volgende keer (binnen twee weken) eens over goed nieuws schrijven, want dat is eigenlijk wel leuker. Voor de rest wens ik jullie allemaal een fantastisch kerstfeest en een super 2013!
Groetjes en à la prochaine,
Simon
zondag 23 december 2012
maandag 17 december 2012
We zullen zien...
Hallo iedereen,
Het is gelukt: ik ben vorige week zoals gepland aan mijn 105km geraakt, en heb dus na 14 dagen 210 km achter de rug, toch een stevig stukje voor mij ;).
En al bij al ben ik eigenlijk niet zo super-vermoeid, het ziet er dus goed uit voor zondag.
Van blessures heb ik ook geen last, er is echter maar één klein probleem: je raadt het al, mijn kleine teen (geweldig indrukwekkend natuurlijk). Van mijn rechtervoet meerbepaald. Die moet zaterdag bij mijn lange duurloop 22km verkeerd hebben gezeten, met als gevolge een stevige, open blaar. En geloof mij, dat kan zeer doen.
Maar goed, zo belangrijk is die kleine teen nu ook weer niet, ik heb zelfs geleerd dat je die niet eens kunt strekken (probeer maar), en we moeten maar een beetje karakter hebben. Maar toch zou het handig zijn mocht die pijn tegen zondag wat weg zijn, we zullen wel zien.
Ik heb er alvast al een stuk of twintig plakkers op geplakt, en twee tubes isobetadine of hoe heet dat, dus aan een gebrek aan verzorging zal het niet leggen.
Maar ik zal stoppen met praten over dat idioot kleine botstukje, en beginnen over waar het echt gaat, het lopen.
Morgen heb ik nog een training met Willy, we gaan proberen om 15-20min eens goed door te gaan in het bos, kwestie van dat in de benen hebben voor zondag. En dan zullen we wel zien, ik heb niks te verliezen dus ik ben niet gestresst, maar toch wel lichtjes gefocust :).
Wat wel tegenvalt: ik heb donderdag nog een 'examen' biebtest (sporthal over en weer lopen, steeds sneller en sneller, eerder een voetbaltest, maar goed). Ik zal me niet inhouden natuurlijk, maar echt vol gaan? nee dat zie ik niet zitten. Maar we zullen wel zien ;).
Voila, dit was alweer een update over mijn (loop)leven. Als ik zin heb post ik nog iets voor Brussel, anders zal het een verslag van die wedstrijd zijn de volgende keer, We zullen zien :p
Ik heb mij toch al gehouden aan mijn titel he ;)
Simon
Het is gelukt: ik ben vorige week zoals gepland aan mijn 105km geraakt, en heb dus na 14 dagen 210 km achter de rug, toch een stevig stukje voor mij ;).
En al bij al ben ik eigenlijk niet zo super-vermoeid, het ziet er dus goed uit voor zondag.
Van blessures heb ik ook geen last, er is echter maar één klein probleem: je raadt het al, mijn kleine teen (geweldig indrukwekkend natuurlijk). Van mijn rechtervoet meerbepaald. Die moet zaterdag bij mijn lange duurloop 22km verkeerd hebben gezeten, met als gevolge een stevige, open blaar. En geloof mij, dat kan zeer doen.
Maar goed, zo belangrijk is die kleine teen nu ook weer niet, ik heb zelfs geleerd dat je die niet eens kunt strekken (probeer maar), en we moeten maar een beetje karakter hebben. Maar toch zou het handig zijn mocht die pijn tegen zondag wat weg zijn, we zullen wel zien.
Ik heb er alvast al een stuk of twintig plakkers op geplakt, en twee tubes isobetadine of hoe heet dat, dus aan een gebrek aan verzorging zal het niet leggen.
Maar ik zal stoppen met praten over dat idioot kleine botstukje, en beginnen over waar het echt gaat, het lopen.
Morgen heb ik nog een training met Willy, we gaan proberen om 15-20min eens goed door te gaan in het bos, kwestie van dat in de benen hebben voor zondag. En dan zullen we wel zien, ik heb niks te verliezen dus ik ben niet gestresst, maar toch wel lichtjes gefocust :).
Wat wel tegenvalt: ik heb donderdag nog een 'examen' biebtest (sporthal over en weer lopen, steeds sneller en sneller, eerder een voetbaltest, maar goed). Ik zal me niet inhouden natuurlijk, maar echt vol gaan? nee dat zie ik niet zitten. Maar we zullen wel zien ;).
Voila, dit was alweer een update over mijn (loop)leven. Als ik zin heb post ik nog iets voor Brussel, anders zal het een verslag van die wedstrijd zijn de volgende keer, We zullen zien :p
Ik heb mij toch al gehouden aan mijn titel he ;)
Simon
donderdag 13 december 2012
Een paar stevige weken...
Dit is mijn eerste echte bericht, na mijn inleidend bericht.
Dit gaat dus uitsluitend over mij gaan, het is dan ook een persoonlijke blog ;).
Zoals ik gisteren al zei, ik heb een paar weken stevig gesukkeld met een ijzertekort. Dat was zeer frustrerend, ik geraakte echt niet vooruit in een paar regionale crossen, terwijl ik wist dat ik zoveel beter kon. Nu goed, het was allemaal nog zo dramatisch niet, een overwinning in Kortenberg (toen ik nog goed was) en twee tweede plaatsen in Vilvoorde en Wespelaar, telkens wel achter goede tegenstanders. Maar mijn achterstand en vooral hoe ik me voelde zinde mij totaal niet. Normaal gezien amuseer ik me eigenlijk tijdens wedstrijden, ik zie wel af, maar tegelijk is het een geweldig gevoel. (Lopers zullen me wel begrijpen ;). Dat was dus niet zo die weken, ik voelde mij slap, en kon echt niet goed ademhalen, en als je 17-18 per uur loopt is dat niet echt handig. Na Vilvoorde was ik op aanraden van mijn trainer naar de dokter gegaan voor een bloedonderzoek, en daaruit bleek dat ik een vrij groot ijzertekort had, +rode bloedcellen te weinig, hematocriet en al, je weet wel. Dus onmiddelijk stevige ijzerpillen beginnen pakken, plus vitamines, en in Wespelaar had het natuurlijk nog geen effect, ik had meer buikpijn van die zware pillen dan dat ik me beter voelde, maar 3-4 dagen later voelde ik me al veel beter. Na Wespelaar zinde ik ook op wraak, en ik richtte me alleen nog op de crosscup in Brussel op 23 december. Ik en mijn trainer (dat is Willy Polleunis, of heb ik dat al gezegd :)) spraken af om eens 2.5 weken voluit te trainen, meer als 100 intensieve km per week, wat ik niet gewoon ben, en we zouden wel zien waar we stonden tegen Brussel. Ik sta nu 9 dagen voor Brussel, en ik heb een week van 105km achter de rug, plus al 60km deze week. Naast gewoon kilometers ook zeer goede snelheidstrainingen bij: 10 keer 200m zonder veel tussenpauze op spikes, telkens rond de 30, 5 keer 500m in 1'21, zo van die dingen. Voor mij dus niet slecht. Gisteren heb ik ook een zeer goede training kunnen doen, 15 km, waarvan 2600m vol doorgegaan, in 8'08, in het bos, op loopschoenen. Dat staat gelijk met een dikke 19km/h, en daarmee loop ik 15sec sneller dan VOOR Kortenberg op dat parcours, en voor Kortenberg voelde ik mij dus nog goed. Ik voel mij dus klaar voor Brussel, hopelijk kan ik daar eens iets neerzetten. Het zal niet simpel worden, maar ik zal me zeker niet zomaar laten doen. Ik zou dus zeggen: allen daarheen! ;)
Voila, dit was een samenvatting van mijn laatste weken, nu kijk ik enkel nog naar voor, meerbepaald naar 23 december. En ook een beetje naar de examens natuurlijk... een klein beetje:p
Tot volgende week of zo,
Simon
Dit gaat dus uitsluitend over mij gaan, het is dan ook een persoonlijke blog ;).
Zoals ik gisteren al zei, ik heb een paar weken stevig gesukkeld met een ijzertekort. Dat was zeer frustrerend, ik geraakte echt niet vooruit in een paar regionale crossen, terwijl ik wist dat ik zoveel beter kon. Nu goed, het was allemaal nog zo dramatisch niet, een overwinning in Kortenberg (toen ik nog goed was) en twee tweede plaatsen in Vilvoorde en Wespelaar, telkens wel achter goede tegenstanders. Maar mijn achterstand en vooral hoe ik me voelde zinde mij totaal niet. Normaal gezien amuseer ik me eigenlijk tijdens wedstrijden, ik zie wel af, maar tegelijk is het een geweldig gevoel. (Lopers zullen me wel begrijpen ;). Dat was dus niet zo die weken, ik voelde mij slap, en kon echt niet goed ademhalen, en als je 17-18 per uur loopt is dat niet echt handig. Na Vilvoorde was ik op aanraden van mijn trainer naar de dokter gegaan voor een bloedonderzoek, en daaruit bleek dat ik een vrij groot ijzertekort had, +rode bloedcellen te weinig, hematocriet en al, je weet wel. Dus onmiddelijk stevige ijzerpillen beginnen pakken, plus vitamines, en in Wespelaar had het natuurlijk nog geen effect, ik had meer buikpijn van die zware pillen dan dat ik me beter voelde, maar 3-4 dagen later voelde ik me al veel beter. Na Wespelaar zinde ik ook op wraak, en ik richtte me alleen nog op de crosscup in Brussel op 23 december. Ik en mijn trainer (dat is Willy Polleunis, of heb ik dat al gezegd :)) spraken af om eens 2.5 weken voluit te trainen, meer als 100 intensieve km per week, wat ik niet gewoon ben, en we zouden wel zien waar we stonden tegen Brussel. Ik sta nu 9 dagen voor Brussel, en ik heb een week van 105km achter de rug, plus al 60km deze week. Naast gewoon kilometers ook zeer goede snelheidstrainingen bij: 10 keer 200m zonder veel tussenpauze op spikes, telkens rond de 30, 5 keer 500m in 1'21, zo van die dingen. Voor mij dus niet slecht. Gisteren heb ik ook een zeer goede training kunnen doen, 15 km, waarvan 2600m vol doorgegaan, in 8'08, in het bos, op loopschoenen. Dat staat gelijk met een dikke 19km/h, en daarmee loop ik 15sec sneller dan VOOR Kortenberg op dat parcours, en voor Kortenberg voelde ik mij dus nog goed. Ik voel mij dus klaar voor Brussel, hopelijk kan ik daar eens iets neerzetten. Het zal niet simpel worden, maar ik zal me zeker niet zomaar laten doen. Ik zou dus zeggen: allen daarheen! ;)
Voila, dit was een samenvatting van mijn laatste weken, nu kijk ik enkel nog naar voor, meerbepaald naar 23 december. En ook een beetje naar de examens natuurlijk... een klein beetje:p
Tot volgende week of zo,
Simon
woensdag 12 december 2012
Nieuwe Blog
Hallo iedereen,
Ik ben Simon D'Hoore, een 18-jarige afstandsloper van DCLA met ambitie! ;)
Ik train sinds anderhalf jaar bij de Belgische oud topatleet Willy Polleunis, een toptrainer.
Sindsdien ben ik echt serieus aan het trainen, ik heb dus nog wat in te halen tegenover de Belgische juniorentop, maar ik heb, zoals ik al zei, ambitie om nog heel wat beter te worden.
Op deze blog zal ik wat berichten over mij zelf posten, niet alleen over mijn wedstrijden, maar ook over hoe ik me voel, of gewoon als ik er zin in heb, ik zie wel.
Ik heb ook een twitteraccount waar ik vrij actief op ben, altijd welkom dus daar: https://twitter.com/DHooreSimon
Nog wat dingen die je over mij moet weten: Ik studeer kinesitherapie aan de KULeuven, ik zit in eerste bach, en ik train dus ook in de week vrij veel op het sportkot. Ik zit wel niet op kot, ik woon nog thuis in Blanden (Oud-Heverlee), en ik pendel dus elke dag 6km met mijn fiets.
Ik woon dus thuis met mijn vader en moeder, en een jongere zus en broer, waarover ik het ook nog wel eens zal hebben.
Ik heb ook twee prachtige honden, Figo en Zorro, moeder en dochter, die 8 en 4 jaar oud zijn.
Mijn volgende wedstrijd is de lotto crosscup in Brussel, en na een ijzertekort de voorbije weken voel ik me nu beter dan ooit, maar ook daarover zal ik een van de volgende dagen wel eens bloggen.
Ok, dat was de inleiding zo ongeveer, tot nog eens!
Simon
Ik ben Simon D'Hoore, een 18-jarige afstandsloper van DCLA met ambitie! ;)
Ik train sinds anderhalf jaar bij de Belgische oud topatleet Willy Polleunis, een toptrainer.
Sindsdien ben ik echt serieus aan het trainen, ik heb dus nog wat in te halen tegenover de Belgische juniorentop, maar ik heb, zoals ik al zei, ambitie om nog heel wat beter te worden.
Op deze blog zal ik wat berichten over mij zelf posten, niet alleen over mijn wedstrijden, maar ook over hoe ik me voel, of gewoon als ik er zin in heb, ik zie wel.
Ik heb ook een twitteraccount waar ik vrij actief op ben, altijd welkom dus daar: https://twitter.com/DHooreSimon
Nog wat dingen die je over mij moet weten: Ik studeer kinesitherapie aan de KULeuven, ik zit in eerste bach, en ik train dus ook in de week vrij veel op het sportkot. Ik zit wel niet op kot, ik woon nog thuis in Blanden (Oud-Heverlee), en ik pendel dus elke dag 6km met mijn fiets.
Ik woon dus thuis met mijn vader en moeder, en een jongere zus en broer, waarover ik het ook nog wel eens zal hebben.
Ik heb ook twee prachtige honden, Figo en Zorro, moeder en dochter, die 8 en 4 jaar oud zijn.
Mijn volgende wedstrijd is de lotto crosscup in Brussel, en na een ijzertekort de voorbije weken voel ik me nu beter dan ooit, maar ook daarover zal ik een van de volgende dagen wel eens bloggen.
Ok, dat was de inleiding zo ongeveer, tot nog eens!
Simon
Abonneren op:
Posts (Atom)