Omwille van stages, examens en geen goesting, heb ik hier al
weer een (heel) tijdje niks geschreven. Maar omdat er intussen wel wat is
gebeurd, en omdat het zomerseizoen er nu toch opzit, heb ik mij nog eens achter
mijn laptop gehesen.
Begin juni, 2 weken nadat ik een nieuw PR van 4.07 had
gelopen in duffel, liep ik in kessel-lo de flanders cup. De ambitie was
redelijk groot, maar dat bleek achteraf toch niet zo geweldig slim gezien. Ik
had die dag, 4 uur voor de wedstrijd, namelijk een mondeling examen gehad. 2
keer stressen op een namiddag bleek dus toch iets te veel van het goeie, ik
kwam nooit in mijn wedstrijd. Nochtans finishte ik nog in 4.08, maar zowel weer
als wedstrijd waren pakken beter dan in Duffel. Ik wist natuurlijk direct
waarom. Op mijn examen was ik er trouwens wel nog door. Na die wedstrijd,
besliste ik te wachten tot na de examens om verder wedstrijden te doen.
Maar dankzij de sympathiekste 19-jarige mannelijke loper uit
Grimbergen die ik ken, Toon Mariën, jullie wel bekend, wie kent Toon niet,
kreeg ik de kans om direct na mijn examens mee met hem en zijn
(supersympathieke, het mag gezegd) familie mee te gaan naar Sankt-Moritz,
ideaal voor mensen met armzalig bloed zoals ik. Na 2 weken van goed trainen en
genieten, voelde ik mij klaar om mijn tijden wat op orde te zetten.
De eerste wedstrijd was op 24 juli, een gouden (jawel) 1000m
in Dilbeek. En er was daar verdorie goed volk: ik startte in de tweede reeks,
maar voelde mij toch een beetje internationaal omdat 2 Japanners (jawel) de
koers ‘kleurden’. De startmeester gebruikte trouwens een sublieme Japanse
tongval om het tweetal op de juiste plaats te zetten. Ik startte lichtjes
gewelddadig (duwen en al, je begrijpt, mijn medeleven aan de familie van de
slachtoffers), en kon mij perfect een koers lang laten mee schuiven. Enkel de
laatste ronde moesten we 2 man wat laten lopen. Ik kwam binnen als eerste
junior in 2.34 en nog iets (ik ben niet goed in honderdsten). Supertevreden, PR
met zes seconden, en nog eens onverwacht 25 euro in de pocket als eerste
junior. Het rekenwerk was natuurlijk snel gemaakt door mijn trainer: met verval
kon ik juist onder die 4 geraken op de felbegeerde 1500m. Wij dus op zoek naar
een goede 1500.
Dat bleek niet zo simpel: het eerste plan was Ninove op 27 juli.
Toen we daar aankwamen, bleek er, jawel, minstens een uur vertraging te zijn.
Wij dus wachten, wat extreem vervelend was voor mijn zenuwpeil. Toen de laatste
800m bij de vrouwen werden afgewerkt, om half 11 intussen, werd het nog
donkerder als het toen al was. Onweer, met andere woorden. We probeerden nog
wel wat te gaan loslopen, maar van een wedstrijd kwam niks meer in huis. Op dat
moment, met de vertragingen en dat onweer, was ik eigenlijk ook al lang niet
meer gefocust op mijn wedstrijd. Een week later in Gent was het weer van dadde:
ik werd als snelste in een koers gezet, en dan, weten alle afstandslopers wel,
kan je het vergeten om een PR te lopen. Omdat ik het 5 minuten voor de start
wist, en daar niet zo super geweldig in ben (in dat mentaal te verwerken),
besloot ik vervolgens om geweldig stoem te koersen, gewoon op kop van in het
begin. Maar ook dat liep niet echt super, de frustratie vlak voor de start was
er teveel aan geweest. Ik liep nog naar 4.10, maar de teleurstelling was
grootser dan de tijd.
Vertrouwen, dat was wat ik nodig had, en daar is een
wedstrijd in Vilvoorde voor mij perfect. Ik weet niet wat ik met de versleten
piste van Vilvoorde heb, maar ik loop er ongelofelijk graag. Het was nog eens
een 2000m, en ik ben goed in onofficiële afstanden, dus had ik er wel zin in.
Ik had met Toon, die ook meeliep, een tegenstander waarbij ik niet veel meer
kon doen dan volgen. Ik werd derde in zijn spoor, in 5.36, een PR met 8 sec.
Meer moest da ni zijn.
En nu moest het maar eens eindelijk goed komen met die 1500.
Daarom koos ik een 1500 in Vilvoorde uit, omdat ik blijkbaar alleen daar
perfecte wedstrijden kan lopen. Ik liep goed, maar spijtig genoeg viel de haas
wat zwak uit, en kwam hij met horten en stoten veel te traag door voor de
laatste ronde. Ik spurtte nog voor wat ik waard was, en kwam uiteindelijk toch
nog bij 4.04 uit, en aangezien we door kwamen voor 4.10 aan 800, was dat een
goed resultaat.
Dan waren het herexamens en al, en moest ik mij 2 weken
concentreren op andere dingen als lopen. 2 dagen na mijn laatste herexamen,
liep ik met DCLA het BK 4x1500. We werden 4e, meer zat er niet in,
maar mijn wedstrijd was niet goed. Ik voelde me vermoeid, en de tijd was niet
goed. De vrees dat het beste eraf was na al dat geblok, was groot. Een dag
later moest ik dan ook nog beginnen aan een weekje vakantiejob, dus uitrusten
was er niet echt bij. Toch wou ik nog een PR-poging doen, de volgende week in
Beveren. Daar zat ik weer in redelijk ideale omstandigheden. Ik kwam goed door
voor een tijd rond de 4 min, maar had de laatste ronde weinig tot niks meer in
de benen, en finishte uiteindelijk in 4.03. PR jippiejajeej, maar ik voelde dat
het niet goed meer zat. Een dag later kreeg ik ook gelijk, ik was wat ziekjes.
Dat was ook duidelijk in die wedstrijd, ik kon lang perfect volgen, maar ik had
geen kracht in de benen voor de laatste ronde. Op het BK, dat ik een week later
toch maar liep, nog steeds wat ziekjes, herhaalde dat scenario zich (ondanks
dat het in Vilvoorde was). Ik kon tot de laatste ronde perfect mee vooraan in
het peletonnetje dat voor de 4e plaats liep, maar ik had geen
laatste ronde, en eindigde vanachter in de groep. Spijtig, maar op zich had ik
niet veel meer verwacht.
En zo zit het zomerseizoen erop. Ik kan deels wel tevreden
zijn, ik ben heel wat verbeterd op de afstanden van 1000 tot 2000 (mijn PR 800m
heb ik trouwens op training ook nog verbeterd van 2.02 naar 2.01, maar ja, ik
had geen val-jury ingehuurd, dus telt niet), maar langs de andere kant had ik
wel eens willen zien wat er zou gebeurd zijn met die 1500-tijd mocht ik een
wedstrijd a la kessel-lo of Beveren eind juli-begin augustus hebben gehad.
Onder de 4’ zat er op dat moment zeker in. Maar goed, hoort erbij zeker? Er
zullen er wel heel wat meer zijn die de perfecte wedstrijd op het perfecte
moment hebben gemist dit seizoen. Binnen een weekje begin ik met de
voorbereiding op mijn winter, die naast basis leggen ook een indoorkleurtje zal
hebben, vooral dan in het tweede deel. We zien wel hoe dat loopt (letterlijk en
figuurlijk). Maar eerst gaan we hier
eens met dat academiejaar beginnen.
Simon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten