over pech, naïviteit en gemengde gevoelens

Ne goeienavond,

Na  een viertal super trainingsweken, met goede trainingen en testen, ging ik wel met wat vertrouwen het zomerseizoen in. Na lang aarzelen, de 1500 was goed bezet, maar ik begon liever met een 800m, besloot ik beide te doen. En 1 van de 2 zou toch wel snel gaan? Hierin zat hem de naïviteit, later meer.
In de dagen voor het PK zat het allemaal wat tegen, ik was vermoeid op training, had wat last van de hamstrings, en viel nogal hard met mijn fiets vrijdag, waardoor ik meer in de weer was met voltaren en ijs dan met mijn wedstrijd. Maar goed, zaterdag was er dan de 800m. Het was geen weer, het was koud, en vooral stond er een zeer stevige wind, geen goede omstandigheden dus. Maar ik vertrok tegen de 800m lopers met het idee dat een tijd rond de 2' wel haalbaar was. Want mijn tegenstanders zouden toch wel meelopen voor die tijd, niet? En daar was de naïviteit natuurlijk. ik vertrok, en de rest van de wedstrijd was simpel; ik vertrok, liep 700m op kop, ving alle wind, viel stil door die wind in de laatste ronde, maar toch wachtte iedereen met overnemen tot in de laatste rechte lijn. Ik werd 5e, scheldde onder de adrenaline al die mannen de huid vol, kreeg vervolgens de volle lading van mijn pa, waarom ik dan niet zelf tactisch had gelopen had? omdat ik naïef was, tiens. Omdat ik dacht dat ze wel zouden overpakken, en dat ik anders wel zelf rond de 2' zou lopen. Niet te doen met die wind natuurlijk. Mokkend over die kampioenschapslopers, die wieltjeszuigers, die gatlikkers, ging ik naar huis, vastbesloten dat ik de dag erna zou meedoen, ik wou toch nog iets hebben aan mijn weekend.
Al op weg naar huis kreeg ik last van mijn keel, en dat werd alleen maar erger in de loop van de avond. En de dag erna was het niet veel beter. Maar tegen beter weten in, en o ja, ook uit koppigheid natuurlijk. Ik kon meerijden met scholier Sid Potemans (waarvoor dank) nadat ik mij 20min had kunnen concentreren op de carpoolparking van Bertem, waar ik mezelf oppepte, al was het meer minder slap proberen voelen. De opwarming in Huizingen ging niet super, benen voelden slap aan, en die keel bleef maar zeer doen. Maar goed, niet nadenken en lopen.
We waren met veel, 15 man, en allemaal hadden we een vergelijkbare tijd. Voor de start kreeg ik nog te horen dat toch iemand mijn blog leest, merci matthias Steenwerckx ;). Mijn start was niet geweldig, maar na wat worstelen en een spike in mijn knie kon ik mij toch fatsoenlijk placeren. Ik vond het redelijk van mezelf dat ik vandaag geen kop deed, ik was de enige met al een wedsijd in de benen :p Het ging niet snel, buiten toon mariën (nen echte, gelijk ik zaterdag, maar gene zot zoals ik, hield tempo maar mee ook niet, proficiat Toon :D) wou niemand de kop nemen. In de laatste ronde plaatste clubgenoot Jasper Sodermans een versnelling, Ward Van der Kelen was de enige die er nog overkon. Ik ging mee met de eersten, maar miste, door gisteren en door wat slapheid in de benen door ziekte (denk ik he), de punch om nog te versnellen, en werd 6e (denk ik). Maar ik was blij met het supergemakkelijk gevoel dat ik tijdens de wedstrijd had, goed het was traag, maar ik voelde me echt goed, ondanks die wedstrijd gisteren.
Omdat ik mijzelf zo vlot voelde lopen, heb ik toch met de Willy besloten om 3000 te doen woensdag. Stevig onder die 9 gaan is toch wel goed te doen denk ik. Als ik niet in de 87ste reeks wordt gezet, maar volgens mijn berekeningen wordt het minstens de 2e van 3 reeksen, dus laat ons hopen. Als ik ten minste nog levenvatbaar ben, want voor de moment voel ik me echt niet goed, met andere woorden, ziek... Laat ons hopen dat het tijdelijk is.
Maar goed, mentaal blijf ik wat met gemengde gevoelens achter na dit weekend (wat als..., niet het programma, maar de gedachte), maar het gevoel was zeker goed, ondanks wat pech hier en daar. Hopelijk verloopt woensdag perfect(er, perfect bestaat waarschijnlijk niet), en dan zie ik een supertijd zitten! Intussen worden hier volop foto's getagd op facebook, die probeer ik er nog wel eens op te zetten, al lag mijn haar precies wel niet goed...

Simon

Vittel

Hallo iedereen,
Sinds het BK ben ik niet meer aan (weg)wedstrijden toegekomen. Ik wou meedoen aan de studentenmarathon, maar die werd afgelast omwille van sneeuw midden maart (wat tegenwoordig allemaal kan), en dan hebben we maar gewoon, na een dikke week rustiger aan, de trainingen terug aangevat voor het zomerseizoen. Ik mik deze zomer, alleszins het begin, vooral op 800 en 1500m. Gewoon kwestie van snelheid te winnen, die ik nog veel te veel mis. Doelen op die afstanden zijn natuurlijk PR's verpulveren.Mijn eerste wedstrijden zullen het PK vlaams-brabant (1500m) en BK studenten(weet ik nog niet) zijn. Misschien loop ik een paar dagen daarvoor nog in Tessenderlo, maar dat zien we wel als we terugkomen van Vittel.
Dus ik ga naar Vittel volgende week, mee op stage met DCLA. Mijn trainer gaat ook mee, en hopelijk kan ik er zonder problemen eens goed trainen. Het zit alvast goed op dit moment, ik ben juist terug van mijn (intussen bijna traditionele) zaterdagse lange duurloop, dit keer 23km, en op die manier kom ik aan 108km voor 6 dagen, waarvan 2 keer interval en 1 keer heuvels. En ik herstel vrij goed naar mijn gevoel. Mijn snelheid ligt ook iets hoger: maandag lukte ik enkele 26'ers op 200m (met spikes natuurlijk), en voor mijn doen is dat vrij tot zeer goed.
Ik ben nog nooit in Vittel geweest, maar ik hoor er vrij goede dingen over, dus ik zie het zitten. Als de temperatuur nu nog eens boven de 10 graden wil kruipen, zodat ik niet constant met drie lagen en handschoenen moet gaan lopen, dan komt het wel goed. En desnoods verschuil ik me 6 dagen op de indoorpiste, want ik heb nu echt wel genoeg van temperaturen net boven het vriespunt :s.
Zo, dit was het vanuit Blanden, ik ga nog wat studeren, want dat moet ook gebeuren natuurlijk.
Tot de volgende,
Simon