Overwinning op finse piste St-Truiden

Dag iedereen,
Na wat ziekte de vorige week, en na tegenvallende examenresultaten, besloot ik om niet in Hulshout te lopen. Ik liep een kleine cross in Sint-truiden, waar ik hoopte op een 2e zege van het seizoen, en wat amusement.
Toen ik aankwam verbaasde het parcours toch wel: het overgrote deel was gewoon finse piste. Nu, het is zeker niet te onderschatten om daarop een wedstrijd te lopen, je zakt serieus in, en het blijft hangen aan je schoenen. Daarom kreeg mijn pa na een parcoursverkenning een opdracht: de scherpe 15mm pinnen die ik had gestoken vervangen door al een paar keer gebruikte, en dus bottere 15mm. Zo wou ik zoveel mogelijk voorkomen dat er stukken schors bleven steken.
Ik kon voor de start al zien wat mijn grootste concurrenten zouden zijn: Davy Segers, zeer goede master en clubgenoot, en Arne Agten, een niet te onderschatten loper van Vabco Mol. Ik nam me voor om als Davy zou gaan, altijd mee te gaan.
Ik startte vrij goed, draaide als eerste de (finse) piste op, en keek vervolgens achterom. Meteen kwam er een master van Looise, die ik niet direct kon plaatsen, naar voor, en die demarreerde geweldig. Even dacht ik mee te gaan, maar ik hield rustig mijn tempo. Na 1km nam Agten over, en we kwamen samen snel dichter op de master. Toen we hem net na de eerste ronde te pakken hadden, was ook Davy komen aansluiten. Na een paar 100m nam hij resoluut de kop, ik twijfelde niet en ging mee. Agten ging in eerste instantie ook mee, maar moest tot mijn verbazing vrij snel lossen. En zo bouwden we vrij makkelijk een grote voorsprong uit. Ondertussen voelde ik me vrij goed, maar zeker niet super; ik had nog altijd last van fluimen. Het tempo houden ging vrij goed, maar dat was het dan ook. Toen Davy in de laatste km aanging, twijfelde ik iets te lang, het gat was 10 m, en dat bleef nog een halve km zo. De laatste 100-en meters zag ik dat terugkomen niet meer mogelijk was, en ik liep uit. Ik was sowieso blij met de zege en de mooie voorsprong op de rest. Een "mooie" foto van mij is onderaan te vinden. Ge ziet het, finse piste. Ja, ik heb mijn haar geknipt, e ja, mijn schoenen hebben een verschillende kleur ;).
Conclusie: ik ben zeker nog niet perfect in orde, verkoudheid blijft sluimeren. Maar algemeen blik ik toch wel tevreden terug op deze wedstrijd. Nu volgt nog een dikke week me een paar stevige intervalsessies, en daarna probeer ik op 2 maart in Opwijk nog een mooie plaats te lopen. Dit als laatste test voor het BK, dat op 10 maart volgt.

Groetjes,
Simon

Slijmen

Hallo iedereen,
ik ben alweer terug, sneller als verwacht, want ik heb weeral wat minder nieuws.
Ik zit met slijmen, of meerbepaald, mijn luchtwegen zitten zo vast als de E40 (niet de Ring rond Brussel, zo erg is het niet) op een of ander spitsuur. Ik voel het nu echt wel in mijn borstkas, ook wel na een dag van 8.5km 's ochtends en juist nog 15km. Allemaal goed qua tempo, de ene 13.6, de andere 14.8, maar de hartslagen lipen rond de 170, en dat is toch wel 6 tot 10 slagen te hoog, op zijn minst.En vrijdag op mijn laatste duurloop voor het pk, sukkelde ik met iets gelijkaardigs qua hartslag. Waarschijnlijk hebben deze prolemen mij gisteren ook parten gespeeld, en kan ik denk ik gerust zeggen dat ik 4e of hoger had kunnen eindigen. Ik weet het, het zijn weer excuses, en ik maak ze niet graag, maar ik kan gewoon niet anders. Ik blijf problemen hebben deze zomer, grote en pietluttige. Hopelijk behoort dit probleem tot de pietluttige. Ik ga het zo goed mogelijk verzorgen, en deze week toch proberen op vlak van km mijn planning aan te houden. Hopelijk ben ik er dus snel vanaf.
Groetjes,
Simon

PK: tegenstrijdig gevoel

Hallo iedereen,
Gisteren was er het PK in Vilvoorde. De juniors moesten er 6500m afleggen.
Na mijn cross de week ervoor in Hannuit, waar ik niet slecht liep, maar wat te weinig volgde, was het vandaag de bedoeling mee te doen voor een podiumplaats. Maar ik wist natuurlijk dat ik het moeilijk zou krijgen tegen Robin Hendrickx (niet te kloppen), Ward Van der Kelen (50sec voor mij in november) en natuurlijk Ewout Heylen (1min voor mij in wespelaar en brussel). Verder waren er nog een paar eerstejaars die geen exmens hadden gehad, en dus gevaarlijker waren als anders. Mijn laatste dagen voor de wedstrijd waren eigenlijk niet zo goed, ik voelde mij zeer vermoeid en mijn hartslagen waren terug wat hoog op training, ik denk gewoon het postexamen syndroom. Ik slaap ook slecht, val moeilijk in slaap, en uitslapen lukt nog steeds niet. Maar ik vertrok wel met dezelfde ambitie als anders, gewoon gaan!
Het was een snelle en lange start, bergop, en ik ben te veel willen meegaan met de eerste , die geleid werden door een zotte master. Die start moest ik snel bekopen, en ik zakte weg naar een 8ste-9e plaats. De eerste 2km zat ik er echt niet in, ik zag geweldig af. daarna kwam ik er langzaam maar zeker door, en toen Ewout Heylen, die rustig was gestart, begon op te schuiven, ging ik mee in zijn tred naar de zesde plaats. De vierde, tweede jaars roba'er Wouter vints, haalden we al snel in. Ook de derde, ook een roba'er, namelijk eerstejaars Sander Van de Putte, kwam ook in de buurt, maar juist niet dicht genoeg. Achter mij bevond zich nog een sterke Darco Thielemans. Ondanks twee struikelpartijen over de vele boomstronken, kon ik mij handhaven.
Het was een vervelende spurt, omdat er moeilijk in te halen was. De laatste rechte lijn was kort en bergaf. Het had dus al in de strook bergop vooraf moeten gebeuren. En daar heb ik wel misschien de fout gemaak, om het al niet vroeger te proberen. Ik zeg proberen, want of het mij gelukt was, dat weet ik niet. Maar alles bleef dus op zijn plaats, en ik kwam vlak bij de 4e binnen als 6e. Uitslag was niet super, maar al bij al kan ik toch tevreden zijn met het totaal van de wedstrijd, en de kleine verschillen tussen 6 en 3. Want uiteindelijk, als ik nog iets doorgroei, zit de derde er zeker in. En ons groepje eindigde maar op 30sec van Ward Van der Kelen, wat toch ook weer een stap voorwaarts is. Robin Hendrickx is echt indrukwekkend voor een eerstejaars, natuurlijk al serieus volgroeid, maar toch echt goed. Proficiat als je dit mocht lezen Robin ;)
Als ik nog wat kan uitrusten na de examens, dat is voor de meesten zo, ik weet het, dan geloof ik er toch nog steeds in. Binnen een week krijg ik ook nogmaals een ijzerinspuiting, dan ben ik normaal veel beter. Dan ben ik eens nieuwsgierig naar mijn bloedonderzoek. Nu heb ik lesvrije week, wat zoveel betekent als vakantie, maar voor mij zal het trainen worden. Twee keer per dag, en tussendoor films kijken en niks doen. Het tripje naar de Ardennen is omwille van priveredenen afgelast, maar dit sil niet zeggen dat Willy hier niet de deur kan komen platlopen. Want ik wil echt wel binnen een maand doorgegroeid zijn naar die derde plaats in deze wedstrijd, niet te ver van Ward Van der Kelen. Hem kloppen wordt nog een ander paar mouwen, maar zonder doelen kom je nergens. Dit is een must als ik iets op het bk wil gaan doen, dat weet ik ook.
Dus nu is het een week trainen, en dan weer wat afbouwen naar Hulshout, mijn voorlaatste test op weg naar Oostende. Hopelijk kan ik in deze wedstrijd weer een stap zetten, maar vandaag heb ik toch weer laten zien dat ik kan meedoen. Spijtig van mijn foutje in de spurt en mijn te wilde start, maar met alsen kom je nergens. Gewoon verderkijken, en nu trainen.
Tot binnen twee weken dan,
Simon